Czy aktor musi być "człowiekiem bez właściwości"? Czy tworzenie roli jest jedynie "pożyczeniem ciała", czy również zaprzedaniem postaci własnej duszy? Jakie jest miejsce sztuki w świecie, który wydaje się coraz mniej prawdziwy? Na czym polega różnica miedzy aktorstwem teatralnym a filmowym? W Notatkach o skubaniu roli jeden z najwybitniejszych polskich aktorów, mówi nie tylko o pracy z wielkimi artystami, ale też dzieli się z czytelnikiem refleksją nad sensem swojego zawodu, nad szczęściem płynącym z jego wykonywania i ceną, jaką płaci się za uprawianie sztuki, nad cudem codzienności, który stara się utrwalać w kolejnych rolach i prywatnych zapiskach.
UWAGI:
Spis ról s. 219-234. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Aktorka. Żona. Matka. Krystyna Janda. Nie ma w Polsce osoby, która nie znałaby Jej głosu, śmiechu i energii. W każdej ze swoich ról teatralnych czy filmowych zjawiskowa i profesjonalna. Jako Agnieszka w "Człowieku z marmuru" wniosła do kina nieznaną świeżość i nową jakość. W "Przesłuchaniu" poruszyła wszystkich i trwale zapisała się w historii kinematografii. W "Tataraku" dotknęła najczulszych strun, w "Boskiej" rozbawiła. Wychowała kolejne pokolenia, które najpierw do Teatru Powszechnego, a teraz do Teatru Polonia i Och Teatru chodzą "na Jandę". Każdy spektakl z Jej udziałem kończy się owacją na stojąco. Zawsze wierna sobie i widzom. Szczera, bezpośrednia, wymagająca, choć bezdyskusyjnie zyskująca przy bliższym poznaniu.
Katarzynie Montgomery opowiada o swoich najważniejszych rolach - tych życiowych i tych zawodowych, o powstawaniu filmów i przedstawień, o kulisach teatru, za które widzowie nie mają wstępu, o miłości, przyjaźni, śmierci i życiu.
UWAGI:
Kalendarium artystyczne K. Jandy s. [521]-540.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Patrzę w przyszłość (i przeszłość) z uśmiechem i radością... : o sprawach ważkich i całkiem lekkich, czyli o życiu rozmawia z aktorem Robert Mirosław Łukaszuk
Zapis rozmowy, ukazującej prywatne i zawodowe życie Jana Kobuszewskiego, powstawał w miejscu szczególnie bliskim wszystkim Polakom - na Jasnej Górze. A okazja była po temu wyjątkowa! Jan Kobuszewski przybył do Jasnogórskiej Matki, by złożyć dziękczynienie za przeszło 50 lat pracy scenicznej, za równie długie lata udanego małżeństwa, za wszystkie wielkie i małe radości - za życie. Niewątpliwie zawiedzie się ten, kto szukałby w książce ujawnienia skrzętnie skrywanych dotąd tajemnic czy nowego oblicza aktora. Odsłaniając kulisy własnego życia, Jan Kobuszewski prowadzi nas do źródła radości, a jednocześnie daje świadectwo o Bogu. Swoją opowieść snuje ze szczerością i - oczywiście - z właściwym sobie humorem. Walorem książki są zdjęcia pochodzące z archiwum aktora oraz ze zbiorów teatrów, w których pracował.
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Jan Kobuszewski.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Bardzo żałuję jego decyzji o rezygnacji z aktorstwa, ale chyba potrafię go zrozumieć. Gadaliśmy kiedyś, i Marek, smutny, mówi do mnie: "Andrzej, ja tak bardzo marzę, żeby jakiś reżyser mnie zrugał. Tymczasem przychodzę na plan i wszyscy mnie tylko poklepują po ramieniu. Powtarzają, że wspaniale, właśnie o to chodziło. Gdyby powiedział, że do dupy, fatalnie, jeszcze bym z siebie coś wykrzesał, a tak?". [Andrzej Grabowski]
Marek jest gejzerem żartów na planie. Zwierzał się, że u Krzysztofa Kieślowskiego przy filmie "Bez końca" nie mógł wytrzymać, bo wszystko było tak strasznie na serio. Marek ma uczulenie na - jak sam mówi - "powagę i namaszczenie", podczas realizacji filmu. Takie myślenie nas łączy, ponieważ uważam, że kręcenie filmów w porównaniu z innymi poważnymi zawodami jak lekarz czy nauczyciel jest niepoważne. [Juliusz Machulski]
Jest świetny w każdym calu. Świetny jako człowiek, kompan, jako dusza, jako aktor. [Janusz Majewski]
Marek ma coś takiego w sobie, co chciałoby się mieć w domu. [Kazimierz Kutz]
Marek jest dla polskiego kina, polskiego teatru, ale też w ogóle dla polskiej kultury postacią szczególną. [Daniel Olbrychski]
Udało mu się spełnić sen o niezależności. To jest sen bardzo wielu aktorów, ale zwykle nie przechodzi w realność. [Olaf Lubaszenko]
Chyba znudził się aktorstwem, widząc, że w Polsce już niczego więcej nie może osiągnąć. Teraz po prostu chce sobie pożyć. [Renata Dancewicz]
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Jacek Wakar.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Na kartę 009891 od dnia 2024-04-22 Wypożyczona, do dnia 2024-05-22
To zapis niekonwencjonalnej rozmowy wybitnego inscenizatora polskiego teatru (legendarnego dyrektora Teatru Narodowego i Teatru Nowego w Warszawie) Adama Hanuszkiewicza z Renatą Dymną - teatrologiem i wieloletnim kierownikiem literackim w Jego teatrze i Januszem Bogdanem Roszkowskim - tłumaczem literatury szwedzkiej, poetą i prozaikiem. Ta istotna dla polskiej kultury wymiana myśli toczy się - w sposób nieunikniony - wokół zdarzeń teatralnych XX wieku. Nie omija jednak życia społecznego, politycznego i obyczajowego tamtych czasów. Czasów, których Hanuszkiewicz był świadkiem i wnikliwym obserwatorem. Dzięki jego oglądowi świata otrzymujemy panoramiczny obraz rzeczywistości, której doświadczał człowiek kreatywny, o oryginalnych poglądach, niezwykłym poczuciu humoru i w dodatku - wolny artystyczny duch.Czytanie tej książki dzisiaj pozwoli na wiele refleksji nie tylko miłośnikom teatru, ale wszystkim, którzy wierzą, że polska kultura z jej kanoniczną klasyką jest czymś żywym i godnym kontynuowania. Doświadczymy tego zarówno przez lekturę, jak i refleksję płynącą przez kogoś, kto był dla polskiej kultury wartością nieprzecenioną.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
